释义 |
mendicant/ˈmendik(ə)nt/ adj. & n.●adj. 1 begging 乞讨的;乞丐的 2 (of a friar) living solely on alms (男修士)靠施舍生活的 ●n. 1 a beggar 乞丐 2 a mendicant friar 托钵僧(修士) □ mendicancy n.□ mendicity /-ˈdisiti/ n.[Latin mendicare ‘beg’ via mendicus ‘beggar’ from mendum ‘fault’] |